 |
| "Η Ελλάς ευγνωμονούσα". Ως ...σχοινοβατούσα την βλέπω εγώ |
Άλλος -αριστερά της- να τραβάει μαχαίρι (για να την σκοτώσει προφανώς), κι ο άλλος -δεξιά της- να απλώνει χέρι επαιτείας...
Κι αυτή, μόλις έσπασε τα δεσμά, να παίρνει στάση σχοινοβάτη!!!
Είχε πλάκα ο ζωγράφος... Καλός-χρυσός μπορεί να ήταν (ο Θ. Βρυζάκης) αλλά...
Ο Γιωργάκης είχε γούστο που τον αφαίρεσε από πάνω από το κεφάλι του, όσο πρωθυπουργούσε, και τον έστειλε στην εθνική Πινακοθήκη.
Ο Αντωνάκης, βέρος εθνικόφρων, τον ξαναπήρε... Βοήθειά του...
Ή μάλλον... βοήθειά μας!
Αν δεν κάνει κάτι το ...μποζόνιο Χίγκς (ο θεός κατ' άλλους), καήκαμε.
Δεν μάς σώζει κανείς από τους ...σωτήρες μας.
4 σχόλια:
Εμένα, πάλι, η στάση της Ελλάδας μού θύμιζε πάντα το πρώτο βήμα του ζεϊμπέκικου! Χαχαχα!
Ίσως αυτό να ήταν το πρόβλημα και του ΓΑΠ. Ενώ ο Αντωνάκης δεν νομίζω να ξέρει ζεϊμπέκικο.
Μ' αρέσει ο τίτλος: "Η Ελλάς ευγνωμονούσα". Ποιός, άραγε, είναι ο δέκτης της ευγνωμοσύνης της; Μήπως οι πρωθυπουργοί που την χαντάκωσαν; (Α. Παπανδρέου-Σημίτης-Κωστάκης-ΓΑΠ).
Η Ελλάς ευγνωμονούσα... Φαντάσου να είχαμε την τύχη να έχουμε και τον 'Ακη πρωθυπουργό (ήταν υποψήφιος πρόεδρος του πασοκ). Με χρυσά κουτάλια θα έτρωγε (σκατά) η χώρα...
Ευχαριστώ φίλοι μου γαι την ...βίζιτα.
@ Λωτοφάγος
Να ήταν μόνον το ζεϊμπέκικο που δεν ξέρει ο Αντωνάκης, θα είμαστε καλά...
@ Επίκουρος - Heliotypon(αλλοιώς: Μουνί)
«Η Ελλάς ευγνωμονούσα»...
Δεν είμαι γνώστρια λεπτομερειών της ζωγραφικής, δεν έχω την δυνατότητα να κρίνω καλλιτεχνικά έναν πίνακα, όμως νομίζω ότι ο Θ. Βρυζάκης, πριν κάπου 150 χρόνια, ως ΣΚΩΠΤΙΚΟ τον φιλοτέχνησε και όχι ως επικό.
Εκεί έχω καταλήξει κοιτάζοντας προσεκτικά αυτόν τον πίνακα, τα πρόσωπα, τη στάση τους, τις εκφράσεις τους.
Άρα και τον τίτλο ως κοροϊδία μάλλον τον έβαλε...
Και είναι έτσι απόλυτα ταιριαστή και η στάση της ακροβατούσας Ελλάδας...
Ενώ θα μπορούσε π.χ. να την βάλει να κρατάει κανέναν πυρσό ή τον σταυρό ή και τα δυό...
Δημοσίευση σχολίου